ภาค 1 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 128 / 133

ประโยค - ปฐมสมันดาปสาททาแปล ภาค ๑ หน้า ๑75 ความเมื่อตลงต่ำ แต่ละอย่าง ๆ มีอุปาทานริพาน คือ ความพิเศษแห่งจิต ไม่ถืมัน นั้นเป็นผล." เพราะฉะนั้น ควร ทำความพยายามโดยอธิษฐานเพื่อในการเสริมพระวินัย ดังนี้แล

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการส่งเสริมพระวินัยในพระพุทธศาสนา โดยมีการอธิบายการพยายามในการส่งเสริมให้ปฏิบัติตามพระวินัย ในการทำความเข้าใจและแสดงถึงจิตที่ไม่ถือตน รวมถึงการพรรณนาเกี่ยวกับความพิเศษแห่ง

ประกอบ) - ปฐมสมันตปาสาทแห่งแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 176 เวรัญช์กนิฎวรรณนา * บัดนี้ ข้าพเจ้าได้ทำการพรรณนานในความแห่งหลาย มีความว่า "เทน สมยฺ พฺุโธ ภควา" เป็นอานิค เพราะได้กล่าวไว้แล้วว่า "จักทำการพรรณนา

บทความนี้เสนอการพรรณนาเกี่ยวกับคำว่า 'เทน' ที่มีความสำคัญในพระพุทธศาสนา โดยมีการอธิบายความหมายและบริบทที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธเจ้าและการบัญญัติพระวินัย การวิเคราะห์เนื้อหาและความสัมพันธ์ในคำว่า 'เทน สม

ประโยค(ติ) - ปฐมสนันตปะกามาแปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 177 " เยน " นี้ ซึ่งสำเร็จโดยใจความในกาลก่อนหรือภายหลัง อุทาหรณ์ พอเป็นทางในวิธีที่เหมาะสมตามที่กล่าวนั้นดังนี้ ภูมิสุนทรียเสพมุม ธรรม เพราะเหตุใด กิริย

เนื้อหานี้เน้นการวิเคราะห์อรรถของคำว่า 'เยน' และ 'สมนเยน' ในบทที่เกี่ยวกับการปฏิบัติทางพระพุทธศาสนา โดยมีการยกตัวอย่างการนำมาใช้ในบริบทต่าง ๆ เพื่อเข้าใจความหมายและการประยุกต์ในการปฏิบัติ โดยเน้นการเข

ประโยค(ตอน) - ปฐมบทสัมภาษณ์จากแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 180 อธิรรมานั้น ภาวะแห่งธรรมเหล่านั้น อันนำอ่อนกนดด้วยความมีแห่งสมัย กล่าวคือ ขณะ สมายะ และเหตุ เพราะเหตุนี้ ในอธิรรม นั้น ท่านจึงทำบันทึกด้วยสัตว์มิ

การศึกษาอธิธรรมและการปฏิบัติตามสิกขาบทในพระพุทธศาสนา โดยนำเสนอความหมายของคำสอนจากพระอาจารย์และวิธีการสอนที่มีความลึกซึ้งเกี่ยวกับธรรมและพระวินัย แสดงถึงความสำคัญของกาลเวลาในการเรียนรู้และการฝึกฝนในศาส

ประโยค - ปฐมสัมปดาสำคัญทะกานปลก ภาค ๑ - หน้า 181 โดยสมบูรณ์นั้น ก็พึ่งเห็นว่าว่า " ตุมป์ สมย " แปลว่า ในสมบั้น ข้าพเจ้าจักพรรณนาวรรคแห่งบานเหล่านี้ว่า " พุทธโธ ภคว" ดังนี้ เป็นต้นข้างหน้า [ อรรถาธิบ

เนื้อหานี้เกี่ยวกับความหมายของคำว่า 'ตุมป์ สมย' และการอธิบายถึงความสำคัญของเมืองเวภญาย รวมถึงการประกอบด้วยธรรมตามพระพุทธศาสนา โดยกล่าวถึงธรรมเครื่องอยู่ และอธิษฐานในการประทับนั่งและการเคลื่อนไหวของพระ

ประโยค - ปฐมสัมผัสกษัตริย์ ภาค ๑ - หน้าที่ 186 หนามหมดโทษปราศจากความอ่อนไหว หมดอดี ตงอยู่แล้วในธรรม อันเป็นสาระ เพราะบรรดาคา ๕๐๐ รูปเหล่านี้ ภิกษุผู้มีคุณลักษณ์ หลัง ก็ได้เป็นพระโสดาบันบุคคล " ดังน

บทนี้พูดถึงคำว่า 'อสูโสโล' ซึ่งมีความหมายว่า การฟังที่แท้จริงและผิดพลาดตามเสียงของคำศัพท์ต่างๆ การอธิบายมีการเชื่อมโยงกับพราหมณ์ชื่อเวธยชะในเมืองเวธราช การเรียกชื่อพราหมณ์นี้ยังมีความหมายลึกซึ้งที่เกี

ประโยค (ตอ)- ปฐมสมันดปาสำคัญแปล ภาค ๑ หน้า 187 [ อธิบายเรื่องที่พระมหามนได้ฟัง ] บัดนี้ พระอุบาสเถระเมื่อจะประกอบเรื่องที่เวรีอุพรหมได้ฟัง จึงได้กล่าวว่ามว่า " สมโณ ขูล โก โคโตโม" เป็นคำขึ้น ในคำนั้

บทความนี้พูดถึงความหมายของคำว่า 'พระสมณะ' ในพระพุทธศาสนา ซึ่งมีรากฐานมาจากคำตรัสของพระผู้พระภาคเจ้า โดยเฉพาะการที่ได้ยินว่าพระสมณะโคดมเป็นผู้เจริญ เจาะลึกถึงความเชื่อและคุณลักษณะของพระสมณะในการปฏิบัติ

ประโยค - ปฐมสมันตาป่าเทำแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 188 ทรงผมวด้วยศรัทธา. " คำอื่นจากนั้นมี อรรถณชำเจ้ากล่าวแล้วเอ ทฤยาวิถีต้อนยู่ในบทว่า " ตี่ โปล ปนะ" นี้ ย่อมเป็นไป ในอรรถที่กล่าวถึงภูติ ความว่า " ก็ (ก

บทความนี้กล่าวถึงการตีความและประโยชน์ของคำว่า 'กิตติศัพท์' ในบริบทของการแสดงออกถึงคุณสมบัติที่มีความงามและคุณค่าภายในพระพุทธศาสนา โดยเจาะลึกถึงคำอธิบายเกี่ยวกับพระโคดมและคุณสมบัติที่ประกอบด้วยเกียรติ

ประโยค(ตอน) - ปฐมสัมมนาปลาสากำแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 189 พุทธคุณถา ก็ในคำทั้งหลายมือว่าร “อธิบิโ โส ภคว” เป็นต้น มีโชค ฯ ดังคำนี้ก่อนว่า “พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น เป็นพระอรหันต์ เพราะเหตุนี้เองนี้ เ

บทนี้เป็นการพรรณนาเกี่ยวกับพุทธคุณและอธิบายคุณสมบัติของพระผู้มีพระภาคเจ้าที่เป็นพระอรหันต์ โดยกล่าวถึงความฉลาดพร้อมด้วยวิชาและธรรมมิกา ที่เป็นที่รู้จักในฐานะที่เป็นผู้ปกบลบาน นอกจากนี้ยังได้ยกคำอธิบาย

ประโยค(คอ) - ปฐมสมันดาปสาทกแปล ภาค ๑ หน้า 191 มีธรรรมะเป็นที่สุด บุรรธรรมมือวิชาเป็นต้นนั้น ความไม่รู้ใน อริยสัจทุกข์เป็นต้น ชื่ออวิชชา ก็วิชามในภาพ ย่อมเป็น ปัจจัยแห่งอธรรมในภาพ อวิชชาในรูปภาพ ย่อมเ

เนื้อหานี้กล่าวถึงอวิชชาเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อการเกิดสังขารในทั้งอรูปภาพและรูปภาพ โดยเชื่อมโยงระหว่างอวิชชาและอายตนะ รวมถึงผลกระทบที่ตามมาจากการมีอวิชชา ซึ่งมีผลต่อการเกิดตัณหาและอุปาทาน ชี้ให้เห็

ประโยค (ตอน) - ปฐมสมุนไพรสักกังแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 192 ปัจจัยแห่งความเป็นต้น. คืออย่างไร. คือว่า คนบางคนในโลกนี้ถือว่า " จักรภิโลกาม" ย่อมประพฤติจิตด้วยกาย ประพฤติจิตด้วยวาจา ประพฤติจิตด้วยใจ เพราะ

บทนี้สำรวจความเป็นต้นของบุคคลในโลก, สวรรค์, และพรหมโลก โดยเน้นที่กรรมเป็นปัจจัยสำคัญในการเกิดของสรรพสัตว์แต่ละประเภท เช่น ความเกิดจากความบริบูรณ์, การปฏิบัติทางจิต, และหลักธรรมที่ส่งผลต่อการเกิดและควา

ประโยค: ปฐมสมันตปสาทิกาแปล ภาค ๑ หน้า 193 [ ธรรมมุติฐิญาณ ] ปัญญาในการกำหนดปัจจัย โดยองค์ที่ท่านกล่าวไว้ว่าอย่างนี้ว่า " อวิชชานี้ เป็นตัวเหตุ สังขารทั้งหลายเกิดจากเหตุ อวิชชาและสังขารแม้ทางสองนี้ ก็เ

บทความนี้นำเสนอเรื่องปัญญาในการกำหนดปัจจัย โดยเฉพาะอวิชชาและสังขาร เป็นเหตุสำคัญที่เกิดขึ้นในกระบวนการปฏิจจสมุปบาท โดยอธิบายถึงความสัมพันธ์ระหว่างเหตุและผลในชีวิต อวิชชาเป็นสาเหตุหลัก และทุกองค์แห่งปฏ

ประโยค ( ตอน) - ปฐมสมบูรณ์ปฏิทินกาแสดง แปล ภาค ๑ - หน้าที่ 194 ด้วยศัพท์คือดนหาอุปาทานและภาพมันเอง เพราะฉะนั้น ธรรม ๕ เหล่านี้ จัดเป็นกรรมวัฏในกาลบัดนี้ ธรรม ๕ เหล่านี้ จัดเป็นวัฏต่อไป ( ในอนาคต ) เพ

เนื้อหาในบทนี้ให้ความรู้เกี่ยวกับองค์ปฏิจฉสมบูรณ์และกรรมวัฏในธรรม ๕ โดยมีการกล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างสังขารกับวิญญาณและการบรรลุธรรมของพระผู้พระภาคเจ้า การศึกษาเรื่องนี้เป็นการเข้าใจเกี่ยวกับปัญญาและ

ประโยค - ปฐมสัมปทานตำแหน่งแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 196 ธรรมทั้งปวงโดยชอบ และด้วยพระองค์เอง จริงอย่างนั้น พระผู้มีพระภาคนั้น ครีสชอบเองซึ่งธรรมทั้งปวง คือดัสธรรมที่ควรรู้ยิ่งโดยความเป็นธรรมที่ควรยิ่ง ดัสธร

ในหน้าที่ 196 ของปฐมสัมปทาน ตำแหน่งแปลนี้นำเสนอเกี่ยวกับธรรมที่ควรรู้ซึ่งพระผู้มีพระภาคได้คลายข้อสงสัยเกี่ยวกับธรรมทั้งปวง และความรู้ที่ควรจะได้รับ ผู้เขียนอธิบายถึงคุณสมบัติของจักษะและสาเหตุแห่งการเก

ประโยค (ตอน): ปฐมสัมผัศทักษาแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 198 และวิชา ๘ นั้น วิชา ๙ พระองค์ตรัสประมวลอภิญญา ๖ กับวิปัสสนาญาณและโมษิทย์เข้าด้วยกัน ธรรม ๑๔ นี้ คือ สือลังความเป็นผู้นิทาการอัญญูกรมแล้ว ในอินทรีย์ท

เนื้อหาเกี่ยวกับวิชาที่พระองค์ตรัสเกี่ยวกับอภิญญาและการเข้าถึงของพระอริยสาวก โดยมีการเน้นถึงความสำคัญของการมีวิชชาและอรณะในความเข้าใจ โดยอธิบายถึงการนำพาประโยชน์ให้กับสรรพสัตว์ ซึ่งมีหลักศาสนาที่สำคัญ

ประโยค - ปฐมสัมผัสท่านภาสท่านแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 199 วิบัติ ท่านให้เดือนร้อนเป็นต้นจะนั่นไม่. [ อรรถาธิบายพระพุทธคุณว่า สุกโต ] * สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงพระนามว่า สุกโต เพราะภาวะ ที่ทรงดำเนินไปม

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการอธิบายพระพุทธคุณของสมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าที่ทรงพระนามว่า สุกโต ซึ่งมีเหตุผลจากการดำเนินไปในทางที่ดี พระองค์เสด็จไปยังสถานที่อันประเสริฐ และไม่กลับมาหาเหล่าใส่สรร ด้วยการเสด็จไป

ประโยค (ตอน) - ปฐมสัมผัสของท่านเปา ภาค ๑ - หน้า 200 เดี๋ยว ด้วยการปฏิบัติของท่านพึ่งมาด้วยอำนาจพระบารมี ๓๐ ทัศ กำหนดจำแน กระดับแค่แทบพระบาทของพระพุทธที่ทรงกรุณาถองไม้โพธิ และไม่เสด็จเข้าไปใกล้ส่วนสุด

เนื้อหานี้พูดถึงความสำคัญของพระบารมีและคำสอนของพระพุทธเจ้าเกี่ยวกับความสุขและความเจ็บปวดในชีวิต โดยเฉพาะอย่างยิ่งความปรารถนาที่อาจนำไปสู่ความทุกข์ การตรัสรู้ของพระพุทธเจ้าช่วยให้เราเข้าใจความจริงและนำ

ประโยค(ค) - ปฐมสัมปันนปาสาทกแปล ภาค ๑ หน้า 201 จากนั้นเป็นที่รักเป็นที่ชอบใจของคนเหล่าคนอื่น ในวาระนั้น พระตถาคติในภิกษา(ผู้รู้เท่า)เพื่อยบารณอวาจานั้น" พระผู้มีพระภาค นั้น บัญฑิตพิพาทรงว่า สุดโต แม้

ในบทนี้มีการอภิปรายเกี่ยวกับพระผู้มีพระภาคเจ้าที่ทรงรู้แจ้งโลกอย่างลึกซึ้ง และพระองค์ทรงเสนอพระธรรมที่สำคัญเกี่ยวกับการเกิดและดับแห่งโลก รวมถึงการเข้าใจความทุกข์อย่างแท้จริงว่าเป็นสิ่งที่ไม่สามารถบรรล

โชกุนอายุ - ปฐมสัมมนาปลาทักษาแปล ภาค 1 - หน้าที่ 202 ถึงที่สุดแห่งโลก อยู่ยอดพรหมวรรษ เป็น ผู้สูง รู้ที่สุดแห่งโลกแล้ว ย่อมไม่ปราณา โลกนี…

ในบทความนี้นำเสนอความเข้าใจเกี่ยวกับโลกทั้งสามประเภท ได้แก่ สังขารโลกซึ่งเป็นการดำรงอยู่ของสรรพสัตว์, สัตวโลกที่เกี่ยวข้องกับมนุษย์และสัตว์, และโอกาสโลกที่เป็นแผ่นดิน ทุกชนิดของโลกมีความหมายในการดำรงอ

ประโยค (ฉบับสมบูรณ์) - ปฐมสมันตปาสาทิกา แปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 203 แม้สังขารโลกนี้ โดยประกอบทั้งปวง คือ :- " โลก ๑ คือ สรรพสัตว์ ต่างอยู่ได้เพราะอาหาร, โลก ๒ คือ นาม ๑ รูป ๑, โลก ๓ คือ คำนาม ๓, โลก ๔ คื

เอกสารนี้กล่าวถึงการแบ่งประเภทของโลกตามแนวทางที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงรู้แจ้งเกี่ยวกับสัตว์โลกและองค์ประกอบทางธรรมชาติ โดยอธิบายถึงโลกต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับสรรพสิ่ง เช่น โลกแห่งสรรพสัตว์ โลกแห่งนาม รูป